seda'ya

 yastığı kokladım bu sabah

sen kokuyordu tüm oda çarşaflar yastık

ellerim bile

velhasıl evimde sesin yankılanıyor

sanki mutfakta kahve yapıyorsun

eşlik ediyorsun salonda yalnızlığma

çamaşırlar birikmiş

sepetin bir ucundan tutuyorsun

yastığı kokladım bu sabah

avuçlarımda bir not seni seviyorum

katlanmış elbiselerin arasında bulmuştum haftalar önce

martılar cama tıklıyor gagalarıyla

çocuk sesleri geliyor sokaktan

havada güneşliymiş

öyle söyledi ajans

üstümde bir ağırlık

üstümde ağır bir sessizlik

hani kapıdaymışsın gibi geliyor

zile basmak üzereymişsinde ben basmadan kapıyı açacakmışım...

kaçıp gidecekmişim

yokluğun daha sinmeden mahzenime

ne geçebilir ki sana sarılmanın yerine

ne tutabilir seni koklamanın yerini

hangi menekşe hangi gül hangi papatya sen kokabilir ...

yastığı kokladım bu sabah

ayaklarım geri geri gidiyor

geri geri yaşıyorum tüm zamanı

gün gün

şiirler geliyor dudaklarıma

okuyamıyorum

yoksun

kitaplarımın tozunu almak istemiyor canım

fincanımda bir kahve lekesi önceki günden

canım sıkılıyor üşeniyorum

hiç kalkmak istemiyorum yerimden.

radyoyu açıyorum.

şarkılar çalıyor anlamsız saçma sapan

ekmeğin tadı yok çayın demi suyun sadeliği

yaşamak artık yalın yavan

yastığı kokladım bu sabah

ve bu sabah canım acıdı

gökyüzü ve deniz

martılar ve kırlangıçlar

menekşeler ve melekler

ve en büyük şey içimi acıtan yalnızlık

güzel kokulu narin menekşem

sen yanımda olsan 

ben usul usul gözlerinde erisem